Ik ben in Bangladesh, een van de armste, dichtbevolkste en meest corrupte landen ter wereld. Ik logeer een paar dagen in Dhaka bij de directeur van BWCA, eeb organisatie waarvoor ik vrijwilligerswerk ga doen. Ik had niet gerekend op homestay voorafgaand aan mijn project, het is leuk om te kijken hoe het er in een (rijk) Bengaals gezin aan toe gaat.
Er is veel armoede in Dhaka, er zijn ontzettend veel sloppenwijken, echt overal. Er zijn veel fietstaxi’s, geen witte backpackers, er zijn weinig mensen die Engels spreken, veel muggen en een paar kakkerlakken.

Old Dhaka
Al lopend heb ik Old Dhaka verkend. Smalle straatjes met ontelbare markten en stalletjes, zowel overdekt (wat een doolhof!) als in de open lucht. Veel is echter nog gesloten vanweger het offerfeest. (Ik heb gisteren een foto gezien van het rund wat mijn familie geslacht heeft en wat ik nu dagelijks eet.) Zelfs nu is het een en al drukte in de stad.
Ik val op en moet ontelbare keren op de foto.
Pink Palace
Voor 3 cent heb ik het Pink Palace bezocht (Ahsan Manzil), een paleis uit het eind van de 19de eeuw. Het ding staat inmiddels grotendeels leeg, al zijn er twee kamers in de orginele stijl nagebouwd. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat de overage kamers sinds de bow van het paleis niet meer zijn geverfd en de vloerbedekking valt uit elkaar (als alles hier…). Van een afstandje ziet het gebouw er echter imposant uit.
Boottocht op de Buriganga rivier
Met een bootje ben ik vervolgens de Buriganga rivier opgegaan, een uur voor 100 Taka (1.5 euro), twee straatschoffies als boegbeeld bij de prijs inbegrepen. De rivier is mogelijk nog drukker dan de straat, overal kleine houten bootjes, maar ook grote passagiersschepen. Een rivier als woonplaats, wasplaats, vuilstartplaats en riool. En een stank! Het feit dat het al een tijdje behoorlijk mistig is in Dhaka, komt het geheel niet ten goede. Ik prefereer echter een toilet met wat muren om me heen, wat overigen moeilijk te vinden is.

Fort Landargh
Toch lukt het me uiteindelijk om mijn doel te bereiken: Fort Landargh.
Het Fort Landargh is een groot complex, wat er mooi uitziet in het licht van de ondergaande zon. De gebouwen hebben verschillende stijlen, de invloeden van het subcontinent zijn groot, maar ook zijn er Britse invloeden te zijn. In een museumpje worden porselein en wapens tentoongesteld, net als een aantal oude boeken. Ja, Dhaka kan heel mooi zijn.
Vanuit Dhaka reis ik verder voor vrijwilligerswerk in een oogkliniek en een project in Gaibandah.