Hoi An: stad van de kleermakers
Hoi An is de leukste stad van Vietnam waar ik tot nu toe geweest ben. Lekker compact en niet al te druk. En voor het eerst in maanden tijd heb ik weer eens gewinkeld! Geen souvenirs , zelfs niet het mooie aardewerk en de fraaie papieren lampen. Ook geen kunst, hoewel sommige galerijen echt prachtstukken hebben hangen. Nee, louter kleren (en een paar schoenen). Als backpacker moet je je af te toe een beetje betaalbare luxe permitteren.
Ik laat maatkleding maken bij een van de vele kleermakers in Vietnam. Redelijk goed én goedkoop! Het idee is simpel, je loopt een winkeltje in, bepaalt wat je wilt hebben, zoekt een leuk stofje uit, laat je opmeten en een dag later is je broek/jurk/top/schoen klaar.
Aangezien ik in Nederland met mijn 1.87m vaak problemen het met het aanschaffen van bijvoorbeeld broeken, heb ik me hier lekker laten gaan. Voor het geld hoef je het niet te laten, US$ 10-12 per broek. Dus voor zo’n 80 euro heb ik vier lange broeken, een 3/4 broek, een jurk, een bloesje, een topje en een paar schoenen. Goede deal, niet?
Oude Centrum van Hoi An
Het oude centrum van Hoi An is niet voor niks cultureel erfgoed. Veel oude huizen, meestal vrolijk geel met van die prachtige, donkere luiken en rode (Chinese) lantaarns. In veel van die huizen zitten ateliers, kleermakers en andere winkeltjes, je kan overal zo naar binnen lopen.
Een aantal huizen fungeert nu als museum, ik heb de family tempel bezocht. (Helaas kun je met het entreeticket (75000 VND) niet overal naar binnen, zo nu en dan moet je keuzes maken…) Hoewel dit niet de meest voor de hand liggende keus is (heb ik achteraf gehoord), heb ik er geen spijt van. Ik heb een leuke rondleiding door het pand gekregen van iemand van de tiende generatie van clan die deze tempel gebouwd hebben.
Ze heeft me een hoop geleerd over symboliek in het Mahayana boeddhisme, wat tot uiting komt in allerlei architectonische elementen. (Zo wist ik bv niet dat er hier vijf elementen zijn: aarde, water, vuur, hout en ijzer (geen lucht dus!)). In de tempel worden de overledenen van de clan vereerd, er hangen foto’s van de recentelijk overledenen en de mensen die gestorven zijn in de tijd dat foto’s nog niet gangbaar waren hebben een houten doosje. Zonder as erin, dat heb ik nog nagevraagd. Ook worden er placenta’s in de tuin begraven. OK dan.
Folklore museum
Gelukkig kijken ze in de musea niet zo nauw naar de tickets, ik heb dan ook het Folklore museum, het museum over de geschiedenis van Hoi An en nog een museum met een hoop scherven (?) bezocht. De musea zijn allemaal erg klein en ik vind het moeilijk om te zeggen welke het leukst is. Misschien toch wel het Folklore Museum vanwege de verscheidenheid van dingen die tentoongesteld worden.
Assembly Hall
En aangezien ik nog niet in China ben geweest, heb ik in de Assembly Halls mijn ogen uitgekeken. De poort waardoor je het terein opgaat, vaak met mooie versieringen. Een binnenplaatsje met standbeelden. De altaren waar mensen goden vereren. De houten vergadertafels. Super!
Vers fruit van de markt
Naast aantal tempels heb ik vooral marktjes bezocht. Dit is de ideale plaats om wat vers fruit te kopen, heerlijk als ontbijt. Daarnaast is het leuk om mensen te kijken, de markt geeft je een kijkje in het leven van de Vietnamees.
Doordat ik een buspas heb voor Vietnam, zit ik vaak in bussen met veel toeristen. Aan de ene kant is dat fijn – gemak dient de mens – aan de andere kant ben ik niet op reis om alleen maar andere westerlingen te ontmoeten. Ik wil een land proeven, ruiken en ervaren!
Moi Son
Buiten Hoi An ligt Moi Son, een Cham-tempelcomplex. Hoewel een deel van het complex plat gebombardeerd is door de Amerikanen, staat er nog een aardig deel wel overeind. En deze torens hebben wederom een andere structuur dan tempels die ik in andere landen bezocht heb, dus vervelen doe ik me nog niet.
Ook heb ik mogen genieten van een Vietnamese dansvoorstelling.
De boottrip van Moi Son naar Hoi An is echter niet echt een aanrader, in vergelijking tot de meeste Aziatische boten is dit vaartuig behoorlijk luxe, maar het uitzicht is helaas een beetje saai. Ben ik dan toch verwend? En de lunch is ook al niet geweldig… Maar goed, na afloop van de trip duik ik dan ook met een Engelse Vietnamees en een Canadees een restaurant in, waar we een goede (maal)tijd hebben. Gezelligheid, zeker wanneer nog twee Nederlanders aanschuiven die ik in de Mekong Delta heb leren kennen. Het is een kleine wereld!
Volle maan en dansende lampjes
Vesak day is een boeddhistische feestdag, waarop de geboorte, verlichting en het heengaan van Gautama Boeddha wordt herdacht. Deze dag wordt gevierd tijdens volle maan in mei.
Vesak Day wordt gevierd in het oude centrum van Hoi An. De straatlantaarns zijn uit, in plaats daarvan worden de straten verlicht met kaarsen en lampionnen. Overal om me heen klinkt zang en mensen dansen op straat. Ik kijk vol bewondering naar demonstraties van diverse vechtsporten.
In de rivier drijven lampionnen en kleine kaarsje. Dansende lichtjes op het water. Licht wat symbool staat voor ‘Good Luck’. Heel erg betoverend, dus als je je verblijf in Vietnam/Hoi An een beetje soepel kan indelen, zorg dat je met volle maan in Hoi An bent!!!
Vanuit Hoi An reis ik met de bus naar Hue.
Heb je ook zin in een rondreis door Vietnam? Hier en hier vind je veel inspiratie.
