Na een busrit van 10 uur (waarom zijn de bussen zo langzaam en hebben ze altijd vertraging?) zijn we van Bagan naar Inle Lake gegaan, een kilometer of 400 naar het oosten dus.
Het prachtige meer
Inle Lake is een zoetwatermeer met een lengte van zo’n 12 kilometer, maar wat het bijzonder maakt is dat het omringt is door prachtige bergen en voorzien is van een rijke flora en fauna. Het is hier sowieso koel, ‘slechts’ een graadje of 25, en in de avonden moet je toch de trui aan… Mede door de temperatuur is het hier ook een stuk groener dan in de rest van het land, we zitten hier immers in het droge seizoen (pas een dagje regen gehad!).
Boottocht op Inle Lake
We zijn nog nooit zoveel westerlingen tegengekomen als op en rondom het meer. Niet zo verwonderlijk, het is een prachtig gebied. Bovendien, zonder boot ben je hier nergens en alle bootjes maken nagenoeg dezelfde rit (voor dezelfde prijs, al moet je daarvoor wel even onderhandelen en evt een paar aanbieders tegen elkaar uitspelen.)
Indein
Zo zijn we dus (samen met twee Zwitsersen) naar Indein gevaren, waar vandaag een kleurrijke markt gaande was (zoals elke 5 dagen). In Shan State, zeg maar de provincie waar we nu zitten, wonen verschillende ethnische minderheden, waaronder de Karen en Pa-O. Mede hierdoor zijn ook verschillende delen van dit gebied verboden terein voor toeristen, omdat er nogal strubbelingen zijn tussen deze groepen onderling, maar ook met het Birmese leger. Maar daar merk je hier dus niks van!!!
Long Neck
In Myanmar wonen ook de Long Necks. Vrouwen van deze stam krijgen vanaf jonge leeftijd ringen om nek, waardoor deze als het ware opgerekt wordt. In Thailand is deze stam een ware attractie, maar omdat ik vind dat je mensen niet als attractie moet misbruiken, heb ik er twee jaar geleden dus voor gekozen om niet naar de Long Necks te gaan. En vandaag stond ik ineens oog in oog met een aantal Long Neck vrouwen.
Het was raar, en eigenlijk was het verschrikkelijk! Sowieso is de aanblik van een vrouw met een nek van meer dan 20 cm heel onnatuurlijk (wanneer de ringen worden weggehaald overleefd de vrouw het ook niet omdat haar wervels opgerekt zijn) maar ook omdat ik onbedoeld alsnog heb mogen/moeten aanzien hoe mensen andere mensen uitbuiten.
Hoewel de Long Neck vrouwen in een andere provincie wonen, werken een aantal vrouwen hier dus in een traditionele weverij. Waarom? Omdat de overheid denkt dat dat leuk is voor de touristen!!! Wanneer je binnenkomt, is het eerste wat je te horen krijgt dat je gratis zoveel foto’s mag maken als je wilt.
Ik heb de “kans” op een paar unieke close-ups laten schieten en ben zo snel mogelijk terug naar de boot gegaan. Wanneer het daadwerkelijk om het weven zou zijn gaan, zou er een andere stam gezeten hebben en een dergelijke opmerking zou dan niet gemaakt zijn. Bekijk het maar.
Kijken, kijken (niet kopen)
Tja, en zoals elke tour in Azie, hebben we ook nog een hoop kunstnijverheid mogen aanschouwen (in de hoop dat we wat zouden kopen zodat de gids provicie zou krijgen). In dit gebied zitten dus zilversmeden, katoen- en zijden weverijen, paraplu-fabrieken (die ik niet gezien heb) en sigaren fabrieken (wat hier handwerk is).
Vissers op het Inle Lake
Ook wordt er volop gevist in het meer en we hebben verschillende vissers echt kanjes van vissen binnen zien halen, gevangen met typsiche conische manden (als net). Bovendien hebben de vissers een apparte manier van roeien: ze balanceren namelijk op een been terwijl ze met het andere been de roeispaan bedienen.
Grappig om te zien, zeker wanneer je bedenkt dat zelfs kindje vanaf een jaar of 3 dit al kunnen. (Ik zou binnen een minuut in het water belanden.) En alsof dat nog niet alles is, heb je ook nog een soort van drijvende tuinen op het meer. Geen idee hie het precies werkt, maar hier groeien dus bloemen, tomaten en bloemkolen op het water. Net als lotusbloemen trouwens, maar dat hoort zo.
Trekking om het meer
Ook hebben we een trekking gemaakt de heuvels in met prachtig uitzicht over het meer. De trekking was wel een beetje lang: we hebben zo’n 10 uur gelopen (inclusief een paar pauzes) en meer dan 500 meter hoogte overbrugt. Klimmen en dalen, maar met een goede gids en zeker de moeite waard. Zo goed dat we overmorgen te voet naar Kalaw trekken, dit zouden we oorspronkelijk met de bus doen. Nu gaan we een driedaagse trekking van Inle Lake naar Kalaw maken waarbij we in verschillende kloosters overnachten. Ik ben benieuwd!
Fietsen bij Inle Lake
Diederik en ik hebben een dagje fietsen gehuurd om ‘relaxed’ naar Inle Lake te fietsen zo vlak voor onze driedaagse trekking. Maar ja, wanneer er geen verkeersborden zijn en de wegen slecht zijn, kun je de weg kwijt raken.
En dan rijdt je ineens over veel te smalle dijkjes tussen de rijstvelden door, terwijl je je best moet doen om niet ineens in de velden te vallen. Tot grote ergenis van een waterbuffel (en tot groot genoegen van een paar lokale landarbieders) is dat Diederik niet helemaal gelukt… Ach, alleen zijn voeten zijn nat en vies geworden, maar dat ijn de mijne ook. Zeker toen ook deze ‘weg’ ophield te bestaan en we door een drassige weide verder moesten lopen. Lopen ja, want fietsen was inmiddels onmogelijk.
Niet lang daarna hebben we echter de ‘hoofdweg’ gevonden en konden we onze tocht naar het meer vervolgen. Al hebben we eerst een Max (zoete lokale fanta) gedronken op de goede afloop… Bij mensen thuis, omdat er geen zithoekje was, heeft het winkelvrouwtje ons gewoon in haar huiskamer gelaten. Met handen en voeten zijn we uitgenodigd, ze sprak geen woord Engels. Zo lief en gastvrij!
’s Avonds zijn we bij een van de hotelmedewerkers gaan eten, weer eens wat anders dan in een restaurant.
